“Το μέλλον της γεωργίας δεν βρίσκεται στις εντατικές εισροές, αλλά στην εντατική γνώση”
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της γεωργικής παραγωγής είναι από τα ζητήματα άμεσης προτεραιότητας για τις αγροτικές πολιτικές παγκοσμίως, καθώς έχουν σημαντικό αντίκτυπο σε φυσικούς πόρους, όπως το έδαφος, το νερό, την ατμόσφαιρα, το κλίμα και τη βιοποικιλότητα.
Οι επιπτώσεις αυτές χαρακτηρίζονται γενικότερα ως το “Περιβαλλοντικό αποτύπωμα” της γεωργίας και εξαρτώνται έως ένα μεγάλο βαθμό από τις εισροές που χρησιμοποιούνται στα αγροτικά συστήματα παραγωγής, τόσο από άποψη ποσότητας όσο και της φύσης τους. Παραδείγματα τέτοιων εισροών είναι η ενέργεια από μη ανανεώσιμες, ορυκτές πηγές, που χρησιμοποιείται είτε άμεσα ως καύσιμα & ηλεκτρική ενέργεια, είτε έμμεσα για την παραγωγή συνθετικών λιπασμάτων, φυτοπροστατευτικών προϊόντων και μηχανημάτων.
Η μετάβαση προς πραγματικά βιώσιμα συστήματα τροφίμων είναι μια πολυεπίπεδη διαδικασία. Πραγματοποιείται σε βάθος χρόνου και με τη συμμετοχή διαφορετικών εμπλεκομένων μερών, όπως αγρότες, επιστήμονες, κέντρα λήψεων αποφάσεων, πολίτες και καταναλωτές.
Τα αγροοικολογικά κι αναγεννητικά συστήματα παραγωγής είναι ζωτικής σημασίας για την άμεση επίτευξη άλλων Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης σε τομείς όπως η υγεία, η εκπαίδευση, το νερό, η ενέργεια και η οικονομική ανάπτυξη.
Πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από συστήματα μονοκαλλιέργειας και συμβατικής διατροφής για να αναπτύξουμε τη γεωργική και διατροφική ποικιλομορφία σε όλες τις μορφές τους. Με χρήση τοπικών φυτικών ποικιλιών και παραδοσιακών ζωικών φυλών, με δημιουργία κατάλληλων οικοτόπων και τοπίων. Με ενίσχυση της ανακύκλωσης βιομάζας, της ανάπτυξης των αγροδασοπονικών συστημάτων, της προστασίας και αναγέννησης του εδάφους, του νερού και αγροβιοποικιλότητας.
Επίσης πρέπει να επιδιώξουμε την γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των παραγωγών τροφίμων και των καταναλωτών και την εξεύρεση λύσεων σε τοπικά προβλήματα, με δημιουργία συλλογικής γνώσης και ικανότητας αντιμετώπισης προβλημάτων, μέσω της ενίσχυσης της ανεξαρτησίας των αγροτών από τις αγορές, της αναγνώρισης της αξίας της ποικιλίας στη γνώση και την τεχνογνωσία.
Αναγεννητική Γεωργία
Η αναγεννητική γεωργία είναι ένας τρόπος καλλιέργειας, στον οποίο ο στόχος είναι η αναγέννηση του οικοσυστήματος με την ταυτόχρονη παραγωγή τροφής, ξυλείας, κ.λπ., που σημαίνει ότι επανέρχεται σε μια υγιή κατάσταση και ισορροπία.
Γεωργία του Άνθρακα
Eίναι ένα σύστημα γεωργίας που στοχεύει στην ελαχιστοποίηση της διατάραξης του εδάφους και στη διατήρηση ή αύξηση των επιπέδων οργανικής ουσίας του εδάφους. Βασίζεται στην : ελάχιστη διατάραξη του εδάφους, στη μόνιμη εδαφοκάλυψη και στη διαφοροποίηση των φυτικών ειδών. Βοηθά επίσης στη διατήρηση και την αναγέννηση της υγείας του εδάφους. Ταυτόχρονα, το σύστημα αυτό βοηθά στη δέσμευση περισσότερου άνθρακα (C) και συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με την απορρόφηση του ατμοσφαιρικού άνθρακα στο έδαφος.
H E.E. στο πλαίσιο της στρατηγικής «Από το χωράφι στο πιάτο», ορίζει τη Γεωργία Άνθρακα (με ευρεία απόδοση)
ως «ένα μοντέλο πράσινων επιχειρήσεων που ανταμείβει τους δραστηριοποιούμενους στον τομέα της Γης για να εφαρμόζουν βελτιωμένες διαχειριστικές πρακτικές που έχουν ως αποτέλεσμα τη δέσμευση άνθρακα με τη μορφή ζωντανής βιομάζας, νεκρής οργανικής ουσίας και στο έδαφος με ενίσχυση τη δέσμευση άνθρακα και/ή μείωση της απελευθέρωσης άνθρακα στην ατμόσφαιρα».
Σχετικά Άρθρα
Carbon Farming Schools –Αναγεννητική Γεωργία και Γεωργία του Άνθρακα
ΔΕΗ και Open Farm προωθούν τη βιώσιμη γεωργία στους μαθητές, μέσω του «Carbon Farming Schools»
